Het is zeker niet de bedoeling met deze zomerblog alleen maar het brugpensioen van Opel in de verf te zetten. Toch geeft dit medium ons de mogelijkheid om tegen stroom in onze argumenten aan bod te brengen, want een debat moet ernstig gevoerd worden en niet eenzijdig. Het is overigens merkwaardig hoe men schuift met en wisselt van argumenten, zeker nu De Standaard (DS) en De Tijd eindelijk de juiste gegevens hebben gepubliceerd.
Erg voor de belastingbetaler?
Eerst gaven bovenvermelde en andere media uitvoerig ruimte aan het standpunt van alle tegenstanders. In commentaren werd aangegeven hoeveel dit wel aan de staat, de sociale zekerheid en dus aan ons allen zou kosten, zoals in "Durven zeggen waar het op staat" in De Standaard van 14 juli of "Maatschappelijke onverantwoord" in De Morgen onder de titel "50." Diezelfde dag berekende SD Worx op verzoek van De Tijd dat het ons allen 88,5 miljoen euro zou kosten. "Wat een schande, wat een schande..." roept een niet-kritische "intellectuele" massa de trendzetters na. Tot de echte cijfers de media halen...
Hoe erg toch voor de werkgever
Wanneer vrijdag 16 juli diezelfde DS dan eindelijk schrijft, op basis van cijfers van Peter Vansintjan, de kabinetschef van de minister van Werk, dat het brugpensioen op vijftig bij Opel de schatkist 16 miljoen euro minder kost dan als dezelfde groep gewoon ontslagen zou worden, dan verschuift de argumentatie. Dan is brugpensioen geen aanval meer op de belastingbetaler maar een straf voor de werkgever, een aanval op de economie, zo lees ik in DS-online, op basis van een uitspraak van een middenstandsorganisatie. Het kan verkeren...(Bredero.)
Terwijl er quasi geen enkele KMO is die met dit type brugpensioen voor sluiting of herstructurering geconfronteerd wordt, daar moeten de mensen het bij sluiting erg genoeg enkel stellen met een werkloosheidsuitkering. En met GM, een bedrijf dat compleet respectloos handelt met de eigen mensen, gaan we toch geen medelijden krijgen zeker? De opleg bij de werkloosheid, nodig voor het brugpensioen, zal hen overigens geen pijn doen. Een aanval op de economie?
Kort van geheugen
Het valt op hoe de media erop rekenen dat wij kort van geheugen zijn. Het laatste decennium is er onder meer in de media-sector ook flink geherstructureerd. Hoeveel arbeiders, bedienden, kaderleden en journalisten van boven de 55 jaar werden weggesaneerd bij De Standaard en Corelio ? Hoe heeft men de herstructurering van De Morgen bij de Persgroep aangepakt? Juist, onder meer met brugpensioenen. Door mensen - meestal tegen hun wil - weg te sturen, mensen die ook professioneel nog heel wat mogelijkheden boden. Dus, laat ons een beetje ernstig blijven.
Het debat moet ernstig gevoerd worden.
Is het ACV voor brugpensioen op 50 jaar?
Algemeen: neen. In het geval Opel en andere sluitingen: ja. En voor herstructureringen vanaf 52. Als vijftigers hebben vele werknemers nog heel wat gezinslasten, zoals studerende kinderen en dikwijls ook nog afbetalingen. Het zijn zij die brugpensioen als een straf beschouwen. Zelfs met de extra vergoeding hebben zij het financieel moeilijk om de brug tussen 50 en 65 te maken. Ook mentaal hebben velen van hen problemen met de verwerking van die gedwongen stap. Zij zouden niet liever willen dan verder blijven werken, maar dat paste niet in de plannen van GM. Die bruggepensioneerden worden overigens opgenomen in de tewerkstellingscel, zij moeten "passend werk" (volgens de criteria van de RVA) aanvaarden. Als zij werk vinden, kunnen zij nu ook de aanvullende vergoeding van hun vroegere werkgever houden. Dat is nodig omdat zij meestal alleen maar werk vinden aan minder goede voorwaarden.
Hoeveel mensen zijn op lage leeftijd met brugpensioen?
Dat de maatregelen van het Generatiepact gewerkt hebben (zie verder) zie je aan de cijfers. Beneden de 52 jaar zijn in het ganse land slechts 249 mensen met brugpensioen. Onder de 55 jaar zijn het er maar 2643.
Moeten wij langer werken volgens het ACV?
Ja. Want onze sociale zekerheid is houdbaar wanneer wij met velen aan het werk zijn. In deze periode kampen wij met een ernstige jeugdwerkloosheid. De jongeren moeten dus zeker eerst aan het werk. En ook de oudere werknemers moeten langer werken. Maar dan moet dit ook mogelijk gemaakt worden. Het "Generatiepact" heeft in 2005 een aantal maatregelen genomen. Die werden door de uittredende regering nog verstrengd. Het aantal bruggepensioneerden daalt beneden de 60. Boven de 60 is er nog wel een aangroei, het gaat vooral om vrouwen. Hun pensioenleeftijd werd 65. Zij komen nu in het brugpensioenstelsel terecht. Over een paar jaar schuiven zij automatisch uit het brugpensioen naar het pensioen. Wij voelen ook sterk aan dat mensen er zich steeds meer van bewust worden dat zij langer zullen werken. In 2011 wordt het Generatiepact geëvalueerd en bijgestuurd, indien nodig. Maar, zoals ik aan informateur De Wever zei: "Hoe dan ook zal u extra maatregelen moeten voorzien voor sluitingen en herstructureringen."
Wat is het echte probleem voor oudere werknemers?
Dat werkgevers hen onvoldoende houden. Ook ondernemingen die opnieuw aanwerven, willen geen +50-ers, ondanks de aanmoedigingspremies vanuit de overheid. Dikwijls wordt als reden aangegeven dat zij het tempo niet meer aankunnen. Het is aan de werkgevers aan te tonen dat het menens is en dat zij niet alleen sterk zijn in woorden over het langer werken, maar ook hun praktijk afstemmen op hun mooie theorieën.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten