Verkeerde info over brugpensioen rechtgezet (zomerblog 4)

Uit alle commentaren op de Milquet-beslissing, om brugpensioen vanaf 50 jaar toe te staan aan afgedankte opel-werknemers, kunnen we maar een ding afleiden: er is een ontstellend gebrek aan juiste info over het brugpensioen. We zetten dan ook graag de zaken op een rijtje.

Brugpensioen vanaf 50 heeft maar twee verschillen met werkloosheid vanaf 50

Eén : de werkgever betaalt bovenop het dopgeld een toeslag. En dat is in het geval van het Opel-debacle maar de verdomde plicht van het bedrijf. Een winstgevend bedrijf sluiten en duizenden gezinnen voor schut zetten, dat doe je niet ongestraft.

Twee : de werkgever betaalt een hogere bijdrage aan de sociale zekerheid. Brugpensioen is dus goedkoper dan werkloosheid voor de sociale zekerheidskas.

Voor de rest zijn er géén maar dan ook géén verschillen.

De werknemer moet deelnemen aan een tewerkstellingscel. De werknemer wordt “geactiveerd” door VDAB (Forem of Actiris); dwz wordt begeleid in het zoeken naar een andere job. De werknemer moet een aangeboden passende betrekking aanvaarden. De werknemer ontvangt van de RVA een normaal dopgeld.

Enkel en alleen oudere werknemers die minstens 58 jaar zijn of minstens 38 jaar gewerkt hebben worden vrijgesteld van beschikbaarheid voor de arbeidsmarkt. Of ze nu werkloos of bruggepensioneerd zijn. Ook hier maakt dat dus geen enkel verschil uit.

Vreemde verontwaardiging

Vanwaar dan die verontwaardiging als men na hard onderhandelen met de directie tot een akkoord komt waarbij men het financieel, psychisch en ander leed van gedumpte werknemers wat verzacht. Onder vorm van een bijpassing, bovenop het dopgeld, ten laste van het bedrijf. Maar voor de rest geen enkel verschil met een werkloze. En toch regent het harde reacties. Een greep uit wat citaten:

Geert Noels (Econopolis) : “De bruggepensioneerden worden de klusjesmannen in het zwarte circuit voor de volgende tien jaar. Twee keer diefstal van de volgende generatie”.
Het RVA-statuut heeft in deze géén enkel belang. Een bruggepensioneerde noch gelijk welke werkloze mag in het zwart bijklussen. Zowel de zwartwerker als diegene die hem zwart laat werken zijn strafbaar. En de RVA controleert zeer streng. Dat weet Noels ook.

Vincent Van Quickenborne (Open-VLD) : “Waren brugpensioenen Vlaams, ze waren al uitgedoofd”.
Geen getwitter : Brugpensioen afschaffen is een puur taalkundige discussie. Want brugpensioen is werkloosheid. Er is géén verschil. Of wil Quickie gewoonweg het afdanken van werknemers verbieden? Of wil hij dat het bedrijf bovenop het dopgeld geen opleg meer moet betalen? Of dat de werkgever ook geen duurdere bijdrage moet betalen aan de sociale zekerheid. Dat is nochtans een beslissing van de regering waartoe hij zelf behoort. Morgen is het dus, “waren werklozen Vlaams, ze waren al lang afgeschaft”.

Karel Van Eetvelt (Unizo) : “Brugpensioen, de schande gaat door. 50 jaar bij Opel is de schaamte voorbij, een vernietigend signaal voor wie nu toetreedt tot de arbeidsmarkt”.
Wie nu toetreedt tot de arbeidsmarkt wil een job. Dat willen de afgedankten van Opel ook. Dat willen zelfs oudere werklozen. Probleem is dat niemand ze momenteel een job geeft. Niet aan de jongeren. Niet aan de ouderen. Pure demagogie!

Alexander De Croo (Open-VLD) : “Natuurlijk moeten we solidair zijn met de mensen die hun job verliezen, maar dat doe je niet door hen te dumpen in de dure regeling van het brugpensioen”.
Brugpensioen is niet duurder dan werkloosheid. Juist goedkoper. De werkgever betaalt een hogere bijdrage aan de sociale zekerheid. Maar wellicht doelt De Croo met “duurder” op de kost voor het bedrijf. Want dat betaalt ook een toeslag bovenop de dop. Wij noemen dat solidariteit. Een stuk verzachten van financieel leed door de terugval van loon op de veel lagere dop. Bovendien betalen bruggepensioneerden belasting op hun toeslag. Zelfs in hun miserie zijn ze fiscaal solidair. Dat kan je niet van alle inkomens zeggen. Misschien dat Alexander daar ooit iets wil aan doen.

Jan Denys (Randstad) : “Vakbonden vertellen er niet bij dat ze heel dikwijls de werkgever zwaar onder druk zetten om over te gaan tot ontslag, zodat de betrokken werknemer kan “genieten” van het brugpensioen” .
Wat je “onder druk zetten” noemt. De werknemer is bij een afdanking of sluiting sowieso de zwakste partij en dus ook de pineut. Dat weet elke arbeidsmarktexpert. Als die werknemers zich verenigen en wat collectieve druk zetten dan is dat om hun belangen te verdedigen. Trouwens, veel bruggepensioneerden “genieten” evenveel als alle andere “gewone” werklozen. Het huis nog niet afbetaald, schoolgaande kinderen, geen dure bedrijfswagen, geen onkostennota’s, … Ze betalen alles zelf. Van een zeer laag inkomen. Dus om dan echt te genieten moet je echt wel heel sterk in je schoenen staan.

Paul De Grauwe (KUL) : “Brugpensioen op 50. Jonge mensen zullen jaren extra moeten betalen omdat Vlaamse en Waalse politici de moed ontbreekt om nee te zeggen”.
Als jonge mensen jaren extra zullen moeten betalen heeft dat niets met brugpensioen te maken. Maar alles met het feit dat er te weinig werk is. Een bruggepensioneerde kost niet meer dan een werkloze. Neen zeggen op brugpensioen is gewoon ja zeggen op werkloosheid. In de rekening maakt dat geen enkel verschil. Tenzij werkgevers morgen massaal beginnen aanwerven. Maar daar kan tot nog toe geen enkele Vlaamse of Waalse politicus voor zorgen.

Marc Leemans