Tijdkrediet werkt (Zomerblog 25)

Tijdens deze zomer is er een opvallend georchestreerde campagne opgestart tegen het tijdkrediet. Begin vorig jaar– toen de crisismaatregelen van de regering er nog niet waren – door heel wat werkgevers noch duchtig misbruikt om de loonkost te drukken. Een goed jaar later heet het dat de werknemers het misbruiken. Want vooral een zaak van ouderen, terwijl het bedoeld was voor jongeren. En vooral om wereldreizen te maken, in plaats van voor nuttige activiteiten. Met daar bovenop langs Vlaamse kant een hetze tegen de Vlaamse aanmoedigingspremies voor werknemers die tijdkrediet of loopbaanonderbreking opnemen. Een “hangmat” voor de werknemers, durfde UNIZO het zelfs te noemen. Allemaal gul overgenomen door Minister Muyters, ex(?)-VOKA.

Aan intellectuele oneerlijkheid geen gebrek deze dagen. Daarom nog even de puntjes op de i.

Puntje één.

Het tijdkrediet was nooit bedoeld voor alleen maar jonge gezinnen. Het interprofessioneel akkoord 2001-2002 voorzag dit voor elke werknemer. Sterker, de door VBO, UNIZO en UCM mee ondertekende cao nr. 77 van 2001 over tijdskrediet vermeldt zelfs expliciet de werknemers van +50 als doelgroep. Van meet af aan had de cao tijdkrediet ook tot bedoeling het voor werknemers mogelijk te maken langer aan het werk te blijven in deeltijdse regimes, halftijds of 4/5. Die kregen zelfs een bijzondere naam: landingsbanen. Dit nu anders voorstellen is intellectueel oneerlijk.

Puntje twee.

In het Generatiepact werd letterlijk voorzien dat “ werknemers ouder dan 55 een makkelijke toegang moeten hebben tot tijdskrediet”. Omdat juist de toegang tot het brugpensioen voor vele werknemers er moeilijker op wordt. Dat verzwijgen is intellectueel oneerlijk. Het totaalplaatje blijft, anders dan wat de werkgevers vandaag laten uitschijnen, er in elk geval een van een bijzonder sterke stijging van de werkzaamheidsgraad van de ouderen. Nemen we de groep werkende ouderen van 50 à 64 jaar, dan gaat het om een stijging met maar eventjes 38 % ofte 270.000 meer werkenden tussen 2001 en 2008. Nemen we alleen de groep 55 à 64 jaar, dan gaat het om een aangroei van 68 %, met 179.000 meer werkenden. Kom dus niet beweren dat het tijdkrediet de stijgende werkzaamheid van ouderen tenietdoet.

Puntje drie.

Tijdkrediet en thematische verloven moet je als één geheel bekijken. Jonge gezinnen maken eerst en vooral gebruik van de thematische verloven, met name het ouderschapsverlof. En zetten dit pas nadien eventueel voort via tijdkrediet. Als je de thematische verloven meetelt, krijg je sowieso een andere verhouding tussen jong en oud.

Puntje vier.

Over de Vlaamse aanmoedigingspremies als hangmat. Je moet weten dat er in de profitsector enkel premies worden toegekend als het tijdkrediet of de loopbaanonderbreking wordt opgenomen voor zorg of opleiding. En de facto gaat het in hoofdzaak om vrouwen met kinderen die uit werken gaan. Die vrouwen het verwijt maken dat ze kiezen voor de hangmat, zoals UNIZO doet, dat is niet enkel intellectueel oneerlijk, dat is beledigend en beschamend.

En nog eentje om het af te leren.

Hoeveel tijdkrediet wordt werkelijk opgenomen voor een wereldreis? Vergeet niet dat dit de laatste jaren al zwaar werd afgeremd. Na één jaar krijg je voor het tijdkrediet alleen nog een uitkering als je het gebruikt voor zorg of opleiding. Gebruik je dan toch het tijdkrediet voor bvb. een wereldreis, dan zonder uitkering, dan wordt die periode niet meer gelijkgesteld voor het pensioen. Met het tijdkrediet voor wereldreis is het een beetje zoals in die reclame voor chips indertijd: hoe meer er over wordt gesproken, hoe minder er van wordt genoten.

Reacties worden gepubliceerd als ze niet anoniem zijn en betrekking hebben op het behandelde onderwerp. Individuele antwoorden kunnen enkel wanneer een e-mail adres is toegevoegd.