maandag 2 augustus 2010

Onze loonkost is te hoog. Dat zeggen "ze" toch? (5 en einde loonreeks) (zomerblog 16)

En als “het buitenland” nu eens het slechte voorbeeld geeft?

De “working poor” van Duitsland


De verbondssecretarissen van het ACV uit Vlaanderen, Wallonië en Brussel bezochten begin van de maand juli 4 Duitse “Länder.” Hoe belangrijk het land ook is voor ons, het trekt ons niet zo sterk aan. Wij trekken met zijn allen gemakkelijker naar het zuiden. Onze kennis beperkt zich dan ook uit wat we lezen, horen en zien in de media. Het viel op hoe de meesten van onze collega’s een rijker land vermoedden en schrokken van de confrontatie met de armoede bij onze oosterbuur.

Ook het Ministerie van Arbeid toonde ons de officiële cijfers, dat een werknemer in een kapperszaak die 2,5 euro bruto verdient, volkomen wettelijk aan het werk is en dat vele andere werknemers het moeten stellen met 5, 5,5 à 6 euro.

Een Duits universitair onderzoeksinstituut voor “Arbeit und Qualification” bevestigde onlangs onze ervaring van de studiereis. 20 % van de Duitse werknemers verdient minder dan 10 euro per uur (bruto), 1,15 miljoen werknemers verdienen er minder dan 5 euro per uur (bruto). Het aantal arme werknemers stijgt sedert 2003 en 2004. Een systeem van minijobs van 400 euro netto per maand is volkomen in orde met de wet. Winkelketens, distributiecentra en andere dienstenbedrijven maken van het systeem gretig gebruik en vooral misbruik. Vele mensen hebben immers geen andere keuze. Het reeds in de USA gekende fenomeen van de “working poor,” de werknemers die ondanks hun werk arm blijven, deed in het begin van deze eeuw ook zijn intrede in Duitsland.

De DGB (Deutsche Gewerkschaftsbund) ziet het probleem en de beroepsfederaties of beroepscentrales werken nu aan minimumlonen, in de hoop deze later algemeen wettelijk te kunnen maken. Maar ondernemingen kunnen in Duitsland ook uit algemene sectorale akkoorden stappen en de DGB heeft weinig leden bij de KMO’s, zodat vele werknemers onbeschermd zijn. Wellicht een droom voor onze middenstandsorganisaties Unizo en UCM.

Deze methoden behoren tot de Duitse werkgelegenheidspolitiek het uithollen van de sociale bescherming om werkgelegenheid te creëren. Maar dit is vooral een bom onder het Europees sociaal model.

Franse topminister niet zeker van leefbaarheid Duitse model voor eurozone

De Franse minister van economische zaken Christine Lagarde zei hierover aan de Financial Times, cynisch: “Duitsland heeft de laatste tien jaar buitengewoon goed werk geleverd, door (…) zwaar druk te zetten op de arbeidskosten. Ik ben er niet zeker van dat dit op lange termijn een leefbaar model is voor de gehele groep van de eurozone.”

De Duitse loondumping, ons richtsnoer?

Duitsland is meer competitief dan België, het doet het zogenaamd “beter” dan wij. Ook de universitaire economische centra die hun “wetenschap” graag ten dienste stellen van VBO, VOKA, UWE, UCM en Unizo onderbouwen deze stelling.

Maar wat zij niet zien of niet willen zien is dat in de vergelijking met de buurlanden, waarin Duitsland zo zwaar weegt, ook de sociale dumping wordt meegerekend, alsof dit zo normaal is. “Economisch is dit een juiste redenering” zal de meerderheid van de economisten ongetwijfeld beweren. Sociaal is die vergelijking echter onverantwoord, sociaal-economisch evenzeer, dat is dan onze redenering. Vergelijkingen met enige graad van wetenschappelijkheid mogen lonen onder een bepaalde minimumnorm niet meerekenen. Ook de meer ernstige studies als deze van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven of het Instituut der Nationale Rekeningen zouden hiermee rekening moeten houden.

Het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie zou dit punt best meenemen. Wellicht is er al wat steun te vinden bij de Fransen, gezien de uitspraak van Lagarde. Iedereen die vergelijkingen maakt om er beleid mee te voeren, zou toch best rekening houden met wat voorafgaat.
Zeker is dat het ACV er alles zal aan doen om die “dumping op zijn Duits” bij ons niet toe te laten.

Reacties worden gepubliceerd als ze niet anoniem zijn en gaan over het behandelde onderwerp.

4 opmerkingen:

  1. Persoonlijk denk ik dat dit stuk een beetje buiten perspectief staat. De loonkost beperken in bv. Belgie is a; niet zozeer een netto probleem maar vooral een bruto vs netto probleem. b; u haalt als voorbeeld die minijobs en lonen van minder dan 10 euro per uur. U zal best ook weten dat die bepaalde lonen zich vooral bevinden in de dienstensector en niet zozeer in de productiesector. De (netto) lonen in de Duitse productiesector liggen hoger dan bij ons , maar bij ons liggen de bruto lonen dan weer hoger :-? . Het zijn vooral de lonen in de productiesector die toch zullen beperkt moeten worden om ergens nog enige competitiviteit te onderhouden in de wereld, we leven immers niet op een eiland maar op een wereld vol concurentie. Innovatie kan nog ergens een voet tussen de deur houden maar dat is dan vooral in nichemarkten. Spijtig genoeg kan je geen economie draaiende houden met wat nichemarkten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ter info http://www.tijd.be/nieuws/archief/Duitse_export_heeft_crisis_bijna_verteerd-.8947967-1615.art?highlight=duitsland . De Duitse export draait bijna terug op toeren. Dit waar andere landen incl. Belgie blijft aanmodderen, productie blijft verliezen (incl de jobs natuurlijk). De werkloosheid is terug aan het dalen in Duitsland (nog steeds aan het stijgen in Belgie).
    Misschien vind u de lonen in Duitsland te laag, maar daar heeft men wel werk, dit in tegenstelling tot Belgie met zijn langdurige werklozen die maar niet aan de bak raken.
    Misschien is het aan de vakbond om eens wat meer het woord "werken" te gebruiken dan het woord "sociaal" , revolutionair misschien maar wel "sustainable" en de enige manier om een rechtvaardig sociaal systeem betaalbaar te kunnen houden in de toekomst.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een mens zou in al dat gebekvecht rond de besparingen zowaar vergeten wie er verantwoordelijk is voor de economische ellende en de nare gevolgen ervan. Het moet voor sommigen op deze aardebol een machtig gevoel geven om problemen te veroorzaken, de wereld aan de rand van de afgrond te brengen, er zelf nauwelijks hinder van ondervinden en de oplossingen en het gebekvecht aan anderen over te laten. Ooit al eens een paar luizen zien vechten om de hond waar zij opzitten? Op deze manier zal de financiële wereld er zowaar aan kunnen denken om het allemaal nog eens over te doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @frederic: de loonverschillen met Duitsland zullen in de productie sector zeer beperkt zijn , het probleem is dat multinationals zonder scrupules produceren in landen waar de lonen en sociale voorzieningen ver ondermaats zijn .
    En dan komt men ons ook nog vertellen, "zie wel jullie zijn veel te duur".Bovendien als je de evolutie van de "woonprijzen" de laatste 15 jaar en de energieprijzen de laatste 6 jaar bekijkt dan leveren wij in Vlaanderen al heel veel koopkracht in.Met een job moet je meer kunnen dan juist overleven!!

    BeantwoordenVerwijderen